Dźwiękiem

W sferze biochemii badania udowodniły, że uzdrawianie dźwiękiem wiąże się z rezonansem, w tym przypadku uderzona pałką misa, zaczyna wytwarzać fale dźwiękowe, które przekazywane są dalej. Jeśli napotkane przedmioty będą miały taką samą naturalną częstotliwość drgania jak np. woda, również będą przekazywać drgania. Rezonans wpisuje się zatem w ludzkie ciało, bowiem w większości składa się ono z wody. Krew, chłonka, czy płyn mózgowo- rdzeniowy to nic innego jak ciecze przenoszące fale dźwiękowe. Jest to masaż na poziomie komórkowym.

Jeśli spojrzeć z punktu widzenia biofizyki ciało człowieka to wysokie i niskie dźwięki. Każdy narząd ma własną częstotliwość mierzoną w Hz. Każda komórka, cząsteczka DNA posiada charakterystyczną dla siebie wysokość, barwę i natężenie dźwięku. Jeśli jakiś narząd ma zmienioną wibrację może to świadczyć o jakiejś patologii często prowadzącej do choroby. Podczas masażu w takiej sytuacji dźwięk mis szybko jest tłumiony, zanika. Stąd informacja o zaburzeniu.

Dźwięki, które wydają misy tybetańskie wywołują przejście ze stanu beta do alfa, następnie do stanu theta. Masaż prowadzi do rozluźnienia, ogólnego odprężenia, regeneracji i samouzdrowienia. Energia jaką wydziela dźwięk pobudza procesy życiowe w całym organizmie. Jej przepływ likwiduje blokady i napięcia wewnątrzkomórkowe, zwiększa się ich sprawność oraz pobudzona zostaje prawidłowa aktywność procesów hormonalnych i enzymatycznych.

Jak pokazują badania, wrażenia pojawiające się podczas masażu to brak myśli, kolory, światła, lekkość, mrowienie, ciepło, ustąpienie bólu.